zondag 2 februari 2014

Etappe 3 - Winter is coming?

Het is lang geleden dat ik een marathon in het voorjaar heb gelopen. Voorjaarsmarathons zijn me namelijk tot nu toe eigenlijk telkens slecht bevallen. Na een heel diep dieptepunt (4:25 in 2011 in Utrecht, terwijl ik een half jaar later 3:26 op de Marathon Eindhoven liep), was ik zo afgeknapt op de voorjaarsmarathons, dat ik me er sindsdien niet meer aan gewaagd heb.
Ik heb me meerdere malen afgevraagd wat een voorjaarsmarathon nou zo veel moeilijker maakt dan eentje in het najaar. In de tijden dat ik nog bij Voorschoten '97 trainde, kwamen er in de winter al snel de gebruikelijke pijntjes, kuchjes, en griepjes. En dan was het al snel verleidelijk om lekker bij de open haard te blijven zitten.
Wat mij betreft lijkt dat toch alles met temperatuur te maken te hebben. Voor een gemiddelde voorjaarsmarathon moet je het schema aanvangen begin januari. Hoewel dat dan mooi samen kan vallen met je goede voornemens, is dat vaak een gure periode. Daarnaast is het oppassen geblazen voor gladheid en sneeuw. En die periode kan zomaar tot eind februari aanhouden. Daarmee blijft er een goede maand over om fatsoenlijk te trainen, vaak in regenachtige omstandigheden met maximaal 10-12 graden.
Het zal dan vervolgens ook niet de eerste keer zijn dat op de marathondag de temperatuur ineens omslaat. Een sterk voorbeeld is de marathon van Rotterdam in 2007. Een unicum in de historie, dat zelfs op wikipedia vermeld staat: "In 2007 werd halverwege de marathon afgelast voor trage recreanten, vanwege de gevolgen van een ongebruikelijk hoge temperatuur. Aan het begin van de middag was het al bijna 25 graden Celsius, de maximumtemperatuur werd uiteindelijk 27,1." Ja ja, ik was er bij en ja ja ik ben toen niet gefinisht. Ik was dan wel geen "trage recreant", maar wel slim genoeg om zelf de marathon af te breken op 28KM, voordat de organisatie mijn voorbeeld oplegde aan eenieder achter mij. Met de afwezigheid van voldoende water op de drankposten - op zijn best ergens een spuitende brandkraan - zat er niet veel anders op.
Maar terug naar het heden. Het lijkt niet echt te willen winteren dit jaar. Laten we niet te optimistisch zijn, maar we kunnen wel concluderen dat het januariweer niet het excuus gaat worden voor slechte prestaties begin april. De temperaturen zijn nog nauwelijks onder het vriespunt geweest, sneeuw is er nog niet gevallen en de eerste gladde plekjes kwam ik vanochtend pas tegen in het open veld op een toch al glad stukje asfalt. De ondergrond is nog niet bevroren, wat ook wel weer moddertaferelen oplevert, maar voorkomt dat je omzwikt in een bevroren paardenvoetstap. Dus daar waar de wind waait, is het guur en koud, maar tussen de bomen gaat het heerlijk.
Wat kleding betreft kan ik het nog steeds doen met mijn "korte" broek en lange kousen. De knieën blijven bloot en raken daardoor ook niet oververhit. Ik zag vandaag nog heel wat lopers met ijsmuts en winterwanten langskomen. Daar ben ik zelf echter nog niet aan toe. Een beetje oppassen blijft het wel met afkoelen in de herstelblokken tijdens interval trainingen en het wachten voor stoplichten. Voor dat eerste helpt het door in de bossen te blijven, uit de wind. Voor dat laatste......
Mocht de winter toch nog zijn intrede doen, dan ben ik goed voorbereid. De handschoenen liggen klaar, de muts is van zolder en, het belangrijkste van alles, de antislip overschoenen zijn weer boven water. Deze laatste zijn inmiddels bijna 20 jaar oud, maar bewijzen nog steeds goede dienst. Aangeschaft in 1994 in Oslo, toen ik daar mijn buitenlandstage deed. Ik had er overigens wel een val in het Vigelandpark voor nodig om zo ver te komen. De trappen van Vigeland's Monoliet op en af bij -10°C en een dik pak sneeuw is natuurlijk ook de goden verzoeken. De drempel om overschoenspikes te kopen was niet gering; deze werden namelijk verkocht in een winkel voor hulpmiddelen voor oude van dagen. En zo ben ik daar toch nog hardlopend een winter van -10° tot -15°C doorgekomen. Met dank ook aan de sauna in de studentenflat van Ludvig Munte.
Daarnaast heeft Mariët Spierings afgelopen november een extra setje antislip voor de voorvoet meegebracht uit Stockholm. Past in iedere tas of sleutelzakje. Dus mocht het toch nog glad worden, dan kom ik letterlijk goedbeslagen ten ijs.

Geen opmerkingen: