vrijdag 13 juni 2008

Leven is emotie, en dood ook

"Vorig jaar overleden 152 patiënten omdat niet op tijd een orgaan (meestal een nier) beschikbaar was. Nog eens vijftig mensen werden van de wachtlijst afgevoerd omdat ze te ziek waren om nog een transplantatie te ondergaan. De wachttijd voor een donornier bedraagt gemiddeld vier jaar."

Dat er iets moet gebeuren aan de wachtlijsten is evident. En ik geloof niet dat daarover verschil van mening over bestaat. Wel moet iedere Nederlander het recht hebben te beslissen of hij/zij als orgaandonor geregistreerd wil staan of niet. Echter, feit blijft dat vele Nederlanders dit niet geregistreerd hebben. Hiermee komt de keuze voor donatie na overlijden bij de nabestaanden te liggen. Een verplichte registratie met als "default" keuze het donorschap zou mensen dwingen hierover na te denken, een keuze te maken en deze te registreren. Vastleggen van deze keuze bij het verkrijgen van het rijbewijs (of eventueel paspoort) en misschien zelfs wel vermelding daarvan op dit nieuwe rijbewijs maakt een keuze bij leven en welzijn noodzakelijk. Zie het als een testament dat uitsluit dat nabestaanden na overlijden anders beslissen dan de wil van de overledene. De keuze van de nabestaanden zal immers zwaar beïnvloed worden door emoties, emoties die een rationele afweging in de weg staan.

Geen opmerkingen: